„Ми фали“

Ми фалат утра кои мирисаат на свежи бакнежи и топли прегратки.
Утра преспани во чаршави од љубов и нежности.
Утра во кои се будам со него во мислите, утра кои ги дочекувам со радост затоа што реалноста е конечно подобра од соништата. Ми фалат утра кога првото нешто што ќе го чујам е неговиот глас и првото нешто што ќе ми го направи денот посебен е пораката во која пишува дека ме чека со топло кафе и безброј бакнежи.
Ми фали сето она кое сум јас кога сум со него. Тој скриен дел во мене кој само тој знае да го контролира. Ми фали таа возбуда, тој адреналин, тие забрзани чукања на срцето кога ќе го видам како оддалеку доаѓа накај мене и ме заробува во неговите силни дланки.
Ми фалат неговите допири кои ми ја зовриваат крвта, неговите бакнежи кои ми го растреперуваат телото. Ми фали тој тивок шепот на увото кога ќе ми каже „те сакам“
Ми фали таа негова лудничавост, тој негов палав дух кога ќе ме подигне и ќе ме заврти во круг како дете, ми фали кога ќе ми викне малечка и ќе ми ја разбушави совршено наместената коса. Кога ќе зборува бесмислено и ја запее мојата омилена песна која не ја поднесува само да ме насмее.
Ми фали кога ќе изиграва мачо велејќи дека за мене би ги истепал сите мангупи во градот, кога ќе ме зграбчи и ќе извика „моја си“.
Ми фали кога ми се смее дека не можам да го бакнам без да се поткренам на прсти,
кога ми дозволува да ги газам неговите нови патики само да го достигнам.
Ми фали кога ми се смее што плачам на романтични филмови и ме убедува дека ние сме по убави од сите нив заедно.
Ми фали кога ќе му љубомори на моите другарки што повеќе време поминуваат со мене од него. Ми фали неговиот мирис на мојата јакна, неговиот глас кога ќе го изговори моето име, неговите очи кои не гледаат никого околу себе кога сум до него..
Ми фали тој, овде, сега, до мене, засекогаш!

„Еве ти слобода“

Еве повели, ти ја враќам слободата назад! Сега можиш да правиш со себе што сакаш.
Ако немаше сила да издржиш покрај за мене, сега ќе имаш сила да бидеш сам, потполно сам..
Ако немаше храброст да ме сакаш онака како што заслужував, ќе имаш храброст да гледаш како тоа го прави некој друг. Некој кој ќе знае да се жртвува за љубовта, и ќе знае да се носи со нејзините окови. Некој за кого нема да бидам толку комплицирана колку што бев за тебе.
Но не знам дали јас бев комплицирана или ти беше толку едноставен во твоите сфаќања.
Еве можеби бев премногу комплицирана за твојот свет затоа се вртеше околу едноставни девојки кој можеше да ги добиеш за една вечер.. Епа бев комплицирана затоа што јас за разлика од нив барав љубов. Љубов која е чиста, искрена, и безрезервна.
Љубов каква што ти никогаш не успеа да ми пружиш.
Можеби бев комплицирана затоа што не знаев да те делам со други, но мене ми беше потребен маж. Маж кој ќе знае на кого му припаѓа.. а не дете кое трча кон оној кој му нуди по шарена играчка. Не барав многу, всушност не барав ништо. Од човек можеш да бараш се само не љубов, оној кој ја чувствува ќе ти ја пружи без да побараш од него.
Се надевам ќе бидеш среќен со својата слобода, ама запамти таа нема да те гушне кога ќе бидеш осамен.. Нема да најдеш топлина во туѓа постела каде што знаеш дека утре треба да заминеш,
нема да најдеш ни рамо за плачење кога ќе ти навираат солзите. Затоа што никој нема да те разбере и утеши подобро од оној кој искрено те сака, а некој таков ти штотуку изгуби.
Еве повели ти ги оставам и спомените, нека ти помогнат во потрагата по нова љубов.. и наредниот пат немој да ја испуштиш. Не грижи се за мене, јас ќе започнам да живеам онака како што не можев со тебе, ќе започнам да бидам среќна.. затоа што заслужив многу подобро,
и подобро штотуку ме очекува.