Таа одсекогаш имаше определено сваќање за љубовта,
таа ја знаеше, ја разбираше, беше свесна за се што таа претставува, но неа никој не ја сакаше.
Таа беше полна со љубов, можеби со премногу љубов, но немаше кому да ја дари и да ја добие за возврат.
И тргна во потрага да ја најде.
Започна да се претвора во личност во каква би сакала да се заљуби,
и кога тоа не беше доволно таа отиде да ја бара насекаде каде што може да ја пронајде.
Таа стана како Купид, ги зеде во рацете аморовите стрели и почна да ги погодува сите кои ќе и се појавеа на патот без да мисли дали и тие ке се заљубат во неа..
Не помислуваше. Но нејзините обиди беа залудни, таа беше пак повредена поради тоа што
сите успеаја да го пронајдат она што го бараат без многу труд.
Таа стана сурова поради лажната реалност за љубовта мислејќи дека секој може да и ја даде.
Беше тажна и очајна..
се препушти на секој кој мислеше дека може да и го пружи тоа чувство на возвишеност,
се претвори во темнина и очајно ги застрела сите.
Кога сите нејзини обиди пропаднаа, таа беше скршена,
заврши со својата потрага по љубовта..
се прободе сама со љубовната стрела мислејќи дека секогаш ке се има себеси..
се предаде засекогаш!
..И тогаш кога најмалку очекуваше, љубовта ја пронајде.. и и' ги отвори очите.
... Љубовта доаѓа кај оние кои чекаат, или барем.. ја очекуваат!
No comments:
Post a Comment