И тогаш и сега. И пред него и после него. И денес и утре. Ништо не се промени, нема ни да се промени. Јас сеуште сум истата таа. Во душата и на лик, на моменти знам да одглумам друга личност.. знам да ги заледам очите и да изгледам по студена и од карпа, ама таа сум..
сеуште ме боли, сеуште срцето ми крвари.Сеуште истите чувства, истата љубов, истиот тој, сеуште може со една лага да ме купи, да ме маѓепса со една насмевка, со тие два збора да ми го преврти светот наопаку, и јас пак да му поверувам.. пак како мало девојче кое живее со розовите очила да живеам повторно во таа совршена бајка како ништо да не се случило.
Како да не сум била скршена на парчиња, како да не умирав секогаш по малку кога ке ме оставеше сама, како да не сум заспивала на мокра перница, како да не сум си ветила себеси дека нема да дозволам пак да ме повреди.. Ете во тоа сум иста, и порано кога бев мало девојче.. верував секому и во сешто, затоа и толку пати сум се разочарала од светот дури и од себеси, и еве ме и денес.. тоа мало наивно девојче го носам во мене, секаде..
Но барем сега знам да го сокријам, можеби сега нема да им простам, можеби ќе им вратам ако ме повредат, можеби сум свесна дека светот е суров.. можеби на моменти знам да бидам бездушна и безчувствутелна.. но јас сеуште верувам во љубовта, во таа слатка лага... сеуште се лажам дека е вистинска.. затоа што ја прифатив таква каква што е, затоа што мислам дека таква ја заслужувам.И затоа се лажам, целиот свој живот,
и сеуште се лажам.. се лажам дека пак ќе се врати, се лажам дека се ќе биде како порано, дека пак ќе постоиме ние, се лажам дека можеби повторно... можеби ќе ме засака. баш онака како што јас го сакам него.. Се лажам, за да не бидам скршена уште еднаш.. вака е се поубаво!
No comments:
Post a Comment