Дневник - 1 ДЕЛ: „Срцево го избра, не јас“

„Утрото се разбудив со мокра перница, а солзите беше ми се засушиле на образите.
Уште од мигот кога ги отворив очите ме пречека болката во градите, натежнала како планина. И лежев така во неподвижна состојба, гледав накај таванот додека во мислите ми прелетуваа разни сеќавања од минатата вечер, на дланките сеуште стоеше неговиот мирис, неговите зборови сеуште ми одѕвонуваа во главата.. Се прашав зошто? .. Зошто се изневерив себеси, зошто не го одржав своето ветување.. реков нема пак, реков нема да му се вратам.. и на колена да моли, нема.
Реков ќе го заборавам, но Зошто? И за миг срцето како да ќе ми излеташе, го врискаше одговорот на сиот глас.. Го знаев и јас, го знаев многу добро.. но не сакав да го кажам, ни во себе. Знаев дека ќе биде така, знаев дека после таа вечер пак секој ден се подлабоко ке тонам во таа љубов, знаев дека нема назад..
Ние никогаш нема да бидеме заедно, а тоа беше најболното од се.. Како бавно во себе да ја пречекував смртта. Сама бев свесна дека нашето нема да биде никогаш, знаев дека го сакав повеќе одколку што можев да замислам, од колку што можев да си дозволам и да издржам.
И знаев дека тој не ме сака ни половина од тоа.
Еве сега стојам во место, нашето нема ни напред ни назад. Тој секогаш се појавуваше кога пробував да го заборавам, и се почнуваше од ново и од ново.. а се вртеше во круг, истата приказна, истата среќа, истата тага, се исто.. Само интензитетот на емоциите посилен.
Секој пат јас се повеќе тонев во таа љубов, и ќе тонам се додека не се удавам.
Знам дека нема назад, сама сум крива што патам, и ако ми е.
Јас нема да сакам никој друг, и да сакам нема да биде како што го сакам него.. и сега боли, и допрва ќе боли.. затоа што не знам да застанам, не знам како да се откажам.. а од љубовта нема лек. Ќе го сакам додека не се изморам, додека не ме уништи и ме остави распарчена на илјада делови, тој тоа го умее најдобро. И ќе ми речат, сама го избра него.. а имаше многу други.
Не, не го избрав јас него.. срцево го избра,а него можиш ли да му наредиш?
Можеш ли на заљубениот да му судиш? .. Тој нема очи да види, нема уши да слушне.. нема глас да кажи, за него пресудува само тоа.. -Срцето.“

- Кукла од Памук
посветено 21.05.2013