Го сакав.. уствари повеќе го сакав кога не беше до мене одколку кога ќе беше..
Имаше нешто чудно околу тоа, некоја чудна поврзаност што ме тераше постојано да му се враќам.
Не дека беше најдобар, или совршен.. туку беше посебен во моите очи, беше се на што тој ни малку не наликуваше.
Всушност јас повеќе бев вљубена во него како што јас го замислував дека е, а не каков што беше во реалноста.
И можеби тоа беше причината што надежта во мене никогаш не згаснуваше,
и напразно се надевав дека ќе се промени.
И додека чекав да се промени тој, се променив јас..
обидувајќи се да го пронајдам него се изгубив самата себе..
и еве ме сега како се вртам во круг, него го нема а јас пак живеам во светот на Ние.
ама ќе продолжам, не застанувам, јас со него се изгубив, со него можеби и ќе се пронајдам...
No comments:
Post a Comment