После се налик случајно ќе ме прашаат како сум, и како низ шала ќе ме прашаат дали сум среќна и дали го заборавив. Без ни малку срам ќе го споменат неговото име, и повторно ќе ми ја отворат таа стара рана и со голи раце ќе ги оттргнат конците кои ги зашивав толку време.
Без ни ронка совест ќе ги раздробат сите спомени пред моите очи, и ќе ми го влепат минатото во образ само да ме боли.
А јас ќе се засрамам во себе, ќе ја проголтам сета горчина, ќе ги згмечам сите емоции и ќе поверувам во сопствената лага. И така ладнокрвно ќе се насмевнам,ќе климнам со главата и
ќе премолчам. Тие никогаш нема да разберат.. никогаш нема да ја видат длабочината на тагата се додека сами не потонат во неа, никогаш нема да ја почувствуваат тежината на солзите се додека не се стркалаат по нивното лице, нема да го разберат тој оган се додека не и нив не ги изгори.. тие никогаш нема да ја разберат мојата љубов.. затоа што таква љубов нема никогаш повторно да се роди.
http://www.youtube.com/watch?v=0pyyL6acoLY
No comments:
Post a Comment